Vorige zondag was het rustdag. Een ideaal moment om een douche te nemen, maar helaas was het daar te koud voor. Bovendien zaten we opnieuw te wachten op een weerbericht van Kobler, onze expeditiefirma. Dat begon toch wel frustrerend te worden. Op maandag namen we contact op met het hoofdkantoor van Kobler in Zwitserland. Na wat gepalaver kregen we de belofte dat we vanaf dan onze weerberichten rechtstreeks van hun voorspeller Meteotest zouden krijgen. Op 2 mei hielden we onze derde rustdag op rij in blijde verwachting van het langverwachte weerbericht. Dat kwam er en het was hoopgevend. Alleszins goed genoeg om vanaf woensdag een nieuwe acclimatisatierip aan te vatten. Het doel: slapen in kamp 3.
Zo gezegd, zo gedaan. Woensdag trokken we de berg op. We sloegen zelfs kamp 1 (6400 m) over en gingen ineens door naar kamp 2 (6600 m). Het weerbericht van die dag bevestigde de goede voorspellingen. Op donderdag zouden we doorklimmen naar 7000 meter en terug afdalen voor een nieuwe nacht in kamp twee. Vrijdag zouden we dan helemaal naar kamp 3 (7300 m) doorstoten. Dat was het plan. Helaas zijn weerberichten niet onfeilbaar en bleek donderdag de wind te sterk om veilig te kunnen klimmen. Het weerbericht van die dag bevestigde de nieuwe situatie: de wind zou de eerstvolgende dagen alleen nog maar aanwakkeren. Er zat niets anders op dan onze acclimatisatietrip te staken. Nu ik er toch was, profiteerde ik ervan om nog één nacht in kamp 2 door te brengen. Vrijdag werd het dan een tochtje richting basecamp in plaats van naar kamp 3. Toch zag ik – ondanks de barre voorspellingen - andere klimmers wel hogerop en zelfs richting top vertrekken.
Deze week was de vooruitgang dus beperkt. Ik sliep twee extra nachten in kamp 2 en al het materiaal dat we nodig hebben voor een toppoging ligt daar klaar. De ambitie om in kamp 3 te slapen, konden we niet realiseren. Ook het Sherpa fixing team boekte minder vordering dan gehoopt: de touwen naar de top zijn nog niet aangelegd. Wat me ook opvalt: een goede weersvoorspelling is blijkbaar een schaars goed in het basiskamp. Nochtans beweren heel wat organisaties op hun website ook gebruik te maken van de voorspellingen van Meteotest. In de praktijk beschikt zo goed als niemand over een degelijke weersvoorspelling (zelfs het Sherpa fixing team kwam polsen naar ons weerbericht). En wat mij frappeert: slechts weinigen schijnen dat een probleem te vinden.
Hoe dan ook, tot en met 9 mei staat er teveel wind en zolang blijven wij veilig in het basiskamp. Hopelijk krijgen we daarna beterschap en kunnen we een tweede poging wagen om kamp 3 te bereiken.