Tijdens de beklimming van een 8000er, zitten omstandigheden vaak tegen waardoor ik niet naar hoger gelegen kampen kan klimmen. Maar dan zijn er meestal wel andere tochten in de buurt die me toch enkele honderden meters hoger kunnen brengen om een beetje meer te acclimatiseren aan de hoogte. Als ik zelfs niet een beetje hogerop kan klimmen, kan ik nog altijd wat klimtechnieken oefenen vlak bij het basiskamp.
Die alternatieven zijn zo niet nuttig als hogerop klimmen of materiaal naar hogere kampen dragen. Maar ze zijn wel beter dan in het basiskamp zitten kniezen over dingen die je toch niet kan veranderen. Aanvaarden wat ik toch niet kan veranderen, maakt veel energie vrij die ik nuttig kan besteden aan dingen die ik wel kan veranderen.
Er is namelijk geen alternatief voor hard werken. Ik kan in het basiskamp aankomen met het beste materiaal en de beste Sherpa’s. Maar uiteindelijk moet ik nog altijd door de diepsneeuw ploeteren als ik hogerop wil komen. In het basiskamp blijven zitten met een fantastische strategie brengt me niet naar de top.
Everest is bijna negen kilometer hoog, maar ik beklim Everest niet per kilometer of met grote sprongen. Everest wordt beklommen stap voor stap, centimeter na centimeter. Het zijn de drie stappen vlak voor mij die ik eerst moet nemen om aan de volgende drie te kunnen beginnen.
Zelfs transformaties die goed verlopen, zijn hard werken. Ook als je ruimte schept door voldoende andere activiteiten te schrappen, moet je een transformatie uitvoeren bovenop de dagelijkse taken, en dat eist zijn tol. Bovendien is het pad van een digitale transformatie heel onzeker. Je organisatie begeeft zich immers op nieuw terrein. In snel veranderende technologieën en nieuwe businessmodellen zul je al doende moeten leren wat wel en niet werkt in je bedrijf. In zo’n situatie kan niet alles een succes zijn.
Iedereen zal naar vermogen elke dag opnieuw stapjes in de juiste richting moeten zetten. Werknemers mogen best van hun leiders verwachten dat zij grotere stappen zetten. Maar enkel met de grote stappen van de leiders kom je er niet.
Onrealistische verwachtingen over gigantische sprongen voorwaarts daarentegen hebben net het tegenovergestelde effect. Dan zien werknemers hun bijdrage aan het geheel niet meer en raken ze teleurgesteld over het gebrek aan vooruitgang.
Veel transformaties lopen vast in mooie slides. De uitdaging voor organisaties bestaat erin om de papieren strategie om te zetten in tastbare resultaten. Dat vereist een langdurige inspanning en focus op het einddoel met heel veel kleine stapjes voorwaarts en af en toe ook stapjes zijwaarts en achterwaarts. Als iedereen zich focust op de grote obstakels die iemand anders moet oplossen, in plaats van op de kleine stapjes die je zelf kunt maken, verandert er niets. Als iedereen liever nieuwe strategieën bedenkt in plaats van de gekozen strategie met opgestroopte mouwen tot leven te brengen, evolueert je organisatie van de ene powerpoint naar de volgende zonder dat er op het terrein echt iets verandert.

Comments